Ըստ «Ջամբռ»-ի՝ Սիմեոն Ա Երևանցի կաթողիկոսը Մայրավանքի տարածքում փորել է տվել բազմաթիվ ջրհորներ: Այս փոքրիկ ավազանը հավանաբար դրանցից մեկն է, որ վերանորոգվել է հաջորդ կաթողիկոսների օրոք: Առավել հավանական է, որ այս ավազանը Ներսես Ե Աշտարակեցի կաթողիկոսի նախաձեռնությամբ երեսպատվել է սրբատաշ քարով, որից հետո այն ստացել է Կճյա, այսինքն՝ Մարմարե անվանումը: Ավազանը բարեկարգվել է Պերճ Սեդրակյանի նվիրատվությամբ: